Το Σάκη Ρουβά δεν τον εκτίμησα ποτέ ως τραγουδιστή.
Έχει κακή χροιά φωνής, πολύ μικρή γκάμα, άθλια εκφραστικότητα και φαλτσάρει μονίμως. Με το πέρασμα των χρόνων κάπως βελτιώθηκε η εκφραστικότητα και η ποιότητα, αλλά τα τραγούδια του ούτως ή άλλως δεν είχαν κανένα απολύτως ενδιαφέρον.
Ο μόνος λόγος που έγινε φίρμα είναι η όψη του (ούτε καν η κίνησή του που ήταν πάντα άτσαλη και άρρυθμη, όσο κι αν τη δούλευε) και σίγουρα η προώθησή του από τον Ψινάκη, διότι θα ήταν άδικο να ξεχάσουμε το ρόλο του Ψινάκη που τον κυκλοφόρησε με το «σωστό τρόπο», στα σωστά σαλόνια των εφηβικών περιοδικών και των «προοδευτικών» φραγκάτων.
Πάντοτε βέβαια έβγαζε την ατμόσφαιρα ενός καλού, αθώου νέου, που το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να μοιράζει χαρά, να χοροπηδά ανέμελα και να αγαπιέται.
Ο Σάκης μεγάλωσε, πήγε φαντάρος, έκοψε την μπούκλα, έκανε διασκευές, συνεργασίες, έπαιξε σε ταινίες, στο θέατρο, στην Επίδαυρο, έγινε παρουσιαστής, ψάχνοντας το ταλέντο, που δεν είχε, σε όλους τους τομείς της τέχνης.
Για τον Σάκη Ρουβά, έφυγε από το πάρτυ των κουμπάρων μας ο σύζυγός μου, σαν αντίδραση στον 13χρονο βαφτισιμιό μου που επέμενε να βάλει τραγούδι του.
Εκείνος τελικά το έβαλε και ο νονός έφυγε, για να τονίσει πόσο σημαντικές είναι οι επιλογές που κάνουμε και πόσο σημαντική είναι η μουσική και η τέχνη, για να κατακρεουργείται από ατάλαντους τυχοδιώκτες. Δυστυχώς, δεν νομίζω να κατάλαβε, αφού το στερεοφωνικό τους χρησιμοποιούνταν μόνο όταν έκαναν πάρτυ.
Η έλλειψη ταλέντου του Ρουβά φάνηκε και στο Πρωτοχρονιάτικο πάρτυ του Δήμου. Διότι ούτε τα φώτα, ούτε το σκηνικό, ούτε οι μουσικοί, ούτε οι σωστές γυναικείες φωνές, ούτε τα κλασσικά χριστουγεννιάτικα τραγούδια, ούτε η τζαζ διασκευή τους, δεν μπόρεσαν να καλύψουν τις φωνητικές αδυναμίες του Σάκη.
Διότι το κόκκινο σακκάκι (που άρεσε στην Κουτσούμπα) και το παπιγιόν, τα στράς, τα χαμόγελα και τα ωραία ώριμα looks δεν σε κάνουν Robby Williams. Χρειάζεται βάθος συναισθημάτων, αντίληψη, γνώση, εσωτερικό πάθος, τεχνική και χαρίσματα που ο Σάκης δεν διαθέτει.
Δεν τα διέθετε ποτέ κι ούτε πρόκειται.
Αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει ούτε την Αρχαιολόγο Κουτσούμπα του Ανταρσύα.
Διότι αυτά αφορούν τον πολιτισμό, την τέχνη, την παιδεία και τη δημιουργία.
Και ασφαλώς δεν τα διαθέτει ούτε ο Μπακογιάννης που δεν έδειξε ούτε καν τη στοιχειώδη πολιτική ή κοινωνική ευαισθησία να κάνει τη φιέστα του στο Σύνταγμα, μαζί με τους αλλοδαπούς πολίτες που φιλοξενεί με χαρά και αλληλεγγύη, αλλά οργάνωσε την προσωπική του φιέστα στην κορυφή της πόλης, που τον έκανε Δήμαρχο για να πραγματοποιήσει το παιδικό του όνειρο.
Να τραγουδήσει με τον Ρουβά στην σκηνή.
Διότι ο Κώστας δεν είναι μίζερος και γκρινιάρης.
Οι δύο άντρες έχουν πολλά κοινά.
Καλοί μπαμπάδες, πολύτεκνοι, ωραίοι, μοντέρνοι, επιτυχημένοι και κενοί.
Ο Σάκης βέβαια, τα δούλεψε όλα αυτά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ενώ ο Κώστας τα βρήκε έτοιμα και τα διαχειρίζεται με τον αλλαζονικό, άθλιο τρόπο που του έμαθε η οικογενειά του.
Διότι ο Κώστας είναι κυρίως ένα πράγμα.
Γόνος.
0 Σχόλια