Γράφει ο Θοδωρής Τσέλας
Πάνω από 23 εκατομμύρια παιδιά στην ΕΕ, ήτοι 1 στα 4, αντιμετωπίζουν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, με την Ελλάδα να κατατάσσεται τρίτη στην παιδική φτώχεια πίσω από τις Ρουμανία και Βουλγαρία.
Το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο διενήργησε ειδική έρευνα προκειμένου να διαπιστώσει το πόσο αποτελεσματικές είναι οι ευρωπαϊκές πολιτικές στην αντιμετώπιση της παιδικής φτώχειας. Οι διαπιστώσεις στις οποίες προχώρησε μετά την έρευνα του είναι απογοητευτικές ενώ πάνω από το 45% των Ελλήνων βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας, και το ποσοστό αυξάνει λόγω των εγκλεισμού της οικονομίας.
Σε απλά Ελληνικά; Ο κόσμος έξω πεινάει...
Οι νέοι που εργάζονται, αλλά παραμένουν φτωχοί, είναι σε όλη την Ευρώπη, και στην Ελλάδα, η μοναδική ηλικιακή ομάδα με αυξητική τάση. Η Ελλάδα, όμως είναι η πρώτη χώρα στην ΕΕ, όπου οι νέοι αφότου τελειώσουν της σπουδές ή την εκπαίδευσή τους δεν εργάζονται (ποσοστό 50,5%).
Η πρόσβαση στη στέγη, τη δημόσια υγεία και την εργασία γίνεται όλο και πιο δύσκολη, ακόμα και στις αναπτυγμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ προστίθενται νέες μορφές φτώχειας, όπως η ενεργειακή (ηλεκτρικό, θέρμανση κλπ.)
Κεντρική θέση κάθε Κυβέρνησης θα έπρεπε να ήταν η εξάλειψη της φτώχειας η οποία αποτελεί πολιτική επιλογή.
Ακόμα και σε αναπτυγμένες χώρες, όπως το Βέλγιο, η Ολλανδία, το Λουξεμβούργο μπαίνουν όλο και περισσότερα εμπόδια στην πρόσβαση στη δημόσια υγεία και περίθαλψη, καθώς οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών της ΕΕ προτείνουν όλο και περισσότερο ιδιωτικές δομές, υποβαθμίζοντας τις δημόσιες παροχές.
Σε πολλές χώρες , όπως Ιταλία, Λετονία, Μάλτα, Πορτογαλία, Ελλάδα παρατηρούνται μεγάλα κενά στην εύρεση εργασίας, ενώ προσφέρονται κυρίως εργασίες χαμηλών προσόντων. Σημειώνεται μεγάλη αύξηση των «ευέλικτων» μορφών και της αδήλωτης εργασίας, μεταξύ άλλων. Οι εργοδότες εκμεταλλεύονται τον ξένο πληθυσμό με πενιχρά ημερομίσθια, χωρίς ασφάλεια, γεγονός που συμπαρασύρει και τα ημερομίσθια των ντόπιων πληθυσμών.
Το 31,3% των Ελλήνων βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας με στοιχεία του 2018, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό το 2005 ήταν 19,6%. Συγκεκριμένα η Ελλάδα έχασε το 25% του ΑΕΠ της κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, πολύ μακριά από οποιαδήποτε χώρα της ΕΕ.
Οι νέοι που εργάζονται στην Ελλάδα, αλλά παραμένουν φτωχοί, είναι σε όλη την Ευρώπη η μοναδική ηλικιακή ομάδα με αυξητική τάση.
Έρευνα του ΣΕΠΕ του 2019 αναφέρει, ότι οι καταναλωτές δαπανούν το 44% του εισοδήματός τους για λογαριασμούς και φόρους και το 14% για ενοίκια. Παράλληλα, το 10% του πληθυσμού ξοδεύει περισσότερο από το 100% του εισοδήματός του, δηλαδή πρακτικά δανείζεται.Σύμφωνα με τη EUROSTAT το 35,6% των ελληνικών νοικοκυριών αδυνατεί να πληρώσει τους λογαριασμούς, ενώ το 39,6% δεν μπορεί να συντηρήσει το σπίτι του, είτε είναι ενοικιαζόμενο, είτε ιδιόκτητο. Η αύξηση των τιμών των κατοικιών κατά 7,4% το 2019, ακολουθούμενη από μεγαλύτερη αύξηση των ενοικίων, αναμένεται να ενισχύσει τα φαινόμενα φτώχειας.
1,5 εκατομμύριο φορολογικές δηλώσεις το 2017, δηλαδή το 25% του συνόλου, δήλωσαν εισοδήματα μέχρι 2.000 ευρώ, εκ των οποίων οι 650.000 είχαν μηδενικό εισόδημα.
Το παραπάνω σημαίνει μεγάλος αριθμός αδήλωτης εργασίας, ή βαθιά φτώχεια, που δεν έχει γίνει αντιληπτή από την Κυβέρνηση.
Από την άλλη, εμφανής είναι η κοινωνική ανισότητα, καθότι τέσσερα εκατομμύρια φορολογικές δηλώσεις αντιστοιχούν σε εισόδημα 20.000 δηλώσεων ύψους άνω των 100.000 ευρώ.
Το χρέος της χώρας, αναφορικά με το ΑΕΠ, είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στον κόσμο, με πρώτο το χρέος της Ιαπωνίας. Οι άνεργοι ξεπερνούν το 1 εκατ., εκ των οποίων οι μισοί μακροχρόνιοι.
- 507.000 πολίτες επιβιώνουν χάρη στο Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης (ΚΕΑ),
- 602.000 άτομα αδυνατούν να πληρώσουν το ενοίκιο χωρίς υποστήριξη.
- Περισσότερα από 450.000 άτομα πήραν τρόφιμα από ΤΕΒΑ (Ταμείο Ευρωπαϊκής Βοήθειας προς τους Απόρους)
- και πάνω από 80.000 βασίστηκαν στα κοινωνικά παντοπωλεία.
517.000 παιδιά (στοιχεία του 2017) βιώνουν τη φτώχεια, ποσοστό τριπλάσιο σε σχέση με το 2005 δεδομένου πως πάνω από 750.000 εργαζόμενοι αμείβονται με μισθό κάτω των 500 ευρώ. Σήμερα κύριε;
0 Σχόλια