Η Ελλάδα - δυστυχώς - δεν είναι η καλύτερη χώρα του κόσμου! Αλλά μπορεί να (ξανα)γίνει...

Γράφει ο Θοδωρής Τσέλας

Διαβάζω πολλά κάθε μέρα.

Άρθρα, αναρτήσεις, αναλύσεις...

Και καταλαβαίνω ένα πράγμα και μόνο!

Η Ελλάδα δεν είναι καλύτερη χώρα του κόσμου...

Μιλάμε για τη χώρα της Δημοκρατίας, μιλάμε για τη χώρα της Ελευθερίας αναφέροντας συχνά τους αγώνες των προγόνων μας.

Μόνο που η Ελλάδα του 21ου αιώνα πλέον δεν έχει Ελευθερία και δεν έχει Δημοκρατία...

Μας επιτρέπεται μέχρι ενός απειροελάχιστου σημείου να ζούμε στις παρυφές της Ελευθερίας.

Ως εκεί που δεν ενοχλούμε όσους κυβερνούν.

Αυτό κάνει τη χώρα μας την καλύτερη χώρα του κόσμου;

Ελάτε...

Και ο Καναδάς έχει Ελευθερία.

Και η Ιαπωνία έχει Ελευθερία...

Η Αγγλία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Γερμανία, η Ισπανία, η Αυστραλία, όλες αυτές οι χώρες έχουν Ελευθερία.

Και ίσως καλύτερης ποιότητας Ελευθερία και Δημοκρατία από ότι έχει η χώρα μας.

207 κυρίαρχα κράτη και περίπου τα 180 έχουν Ελευθερία και Δημοκρατία.

Και;

Όσοι έχετε βρεθεί έστω και μία φορά πίσω από το παραβάν κατά τη διάρκεια των εκλογών ξέρετε πως δεν υπάρχει τίποτα που να στηρίζει ότι είμαστε η καλύτερη χώρα του κόσμου.

Είμαστε μία χώρα που συναγωνιζόμαστε τις χειρότερες χώρες του κόσμου στον αναλφαβητισμό, στον μέσο χρόνο και στην ποιότητα ζωής των πολιτών.

Θριαμβεύουμε στη βρεφική θνησιμότητα και καταγραφόμαστε στις μαύρες σελίδες του μέσου οικογενειακού εισοδήματος.

Πρωτεύουμε στην εξαγωγή εργατικού δυναμικού, ειδικά του επιστημονικού εξειδικευμένου προσωπικού.

Πρωτεύουμε επίσης στον κατά κεφαλήν αριθμό φυλακισμένων και στον αριθμό ενηλίκων που πιστεύουν τις διάφορες συνωμοσίες.

Σε κάθε περίπτωση λοιπόν η γενιά μας μπορεί να διεκδικήσει τα πρωτεία ότι είμαστε η χειρότερη γενιά που υπήρξε ποτέ σε αυτήν την υπέροχη χώρα. Μπορούμε να υπερηφανευόμαστε πως την καταντήσαμε όπως την ζούμε...

Κάποτε όμως ήμασταν η καλύτερη χώρα του κόσμου.

Υπήρξαμε η πατρίδα της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας.

Γιατί κάποτε υπερασπιζόμασταν το σωστό.

Το δίκαιο...

Πολεμούσαμε για ηθικούς λόγους και θεσπίζαμε νόμους ή απορρίπταμε νόμους για ηθικούς λόγους.

Πολεμούσαμε τη φτώχεια όχι τους φτωχούς.

Θυσιαζόμασταν.

Νοιαζόμασταν για τους γείτονές μας.

Υποστηρίζαμε έμπρακτα τα πιστεύω μας και ποτέ δεν θα καυχιόμασταν για όσα είχαμε.

Γιατί απλά τότε τα μοιραζόμαστε όλα.

Χτίζαμε μεγαλεία, κάναμε σπουδαία πράγματα, είχαμε τεράστια πρόοδο παντού!

Τεράστια πρόοδο στην τεχνολογία.

Στην διαστημική, στη ναυσιπλοϊα, στην ιατρική.

Θεραπεύαμε τις αρρώστιες, μεγαλώσαμε τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες και είχαμε μεγάλες προσδοκίες ο ένας από τον άλλον.

Συμπεριφερόμασταν με ανδρεία.

Επιδιώκαμε τη διανόηση και δεν τη θεωρούσαμε ασήμαντη.

Δεν μας έκανε να αισθανόμαστε κατώτεροι και σίγουρα δεν χαρακτηριζόμασταν από αυτό που ψηφίσαμε στις τελευταίες εκλογές.

Και φυσικά τότε δεν τρομάζαμε τόσο εύκολα από το μέλλον ούτε απογοητευόμασταν καθημερινά.

Ξέρετε ποια είναι η διαφορά μας;

Από την μια η μελέτη...

Η προσωπική μελέτη!

Αφιερώναμε ώρες ατέλειωτες στο να διαβάζουμε. Να μελετάμε.

Να σχηματίζουμε άποψη μέσα από γνώση που ερχόταν μέσα από έρευνα.

Και από την άλλη, η ενημέρωση...

Ενημερωνόμασταν από σπουδαίους ανθρώπους αξιοσέβαστους.

Οι οποίοι έγραφαν με πύρινη πένα όχι με αργυρώνητη...

Μην επαινείτε λοιπόν την χώρα του σήμερα γιατί δεν μοιάζει σε τίποτε με οτιδήποτε έχουμε διαβάσει για όσους έζησαν κάποτε σε αυτή τη χώρα.

Σε καμία περίπτωση μην ζείτε στην σκιά εκείνων που δημιούργησαν αυτή την μεγάλη χώρα.

Το πρώτο βήμα για τη λύση οποιουδήποτε προβλήματος είναι η αναγνώριση της ύπαρξης του προβλήματος.

Η Ελλάδα δεν είναι πια η καλύτερη χώρα του κόσμου.

Αλλά μπορεί να γίνει ξανά μία τέτοια χώρα αν καταφέρουμε να βρεθούμε και να συνεννοηθούμε...