Τη μεγαλύτερη μείωσή του υπέστη ο πληθυσμός της Ελλάδας το 2020, με την πανδημία να επιταχύνει και αυτή με τη σειρά της την υφιστάμενη, από τα τέλη του ΄90 συρρίκνωσης του πληθυσμού στους μεγαλύτερους ρυθμούς που έχει καταγράψει η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) από το 1932!
Όλα αυτά την ώρα που η κυβέρνηση υπογράφει με την ΕΕ συμφωνίες για ακόμη περισσότερους καταυλισμούς αλλοδαπών στη χώρα, επιταχύνοντας την πληθυσμιακή αλλοίωση σε επίπεδα που δεν έχει ξαναζήσει ο τόπος.
Όπως αναφέρει ο ιστότοπος kathimerini.gr, με εξαίρεση την περίοδο μετά την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, για την οποία οι χρονοσειρές της ΕΛΣΤΑΤ δεν είναι συμπληρωμένες –υπάρχει κενό από το 1940 μέχρι και το 1955– ποτέ στο παρελθόν δεν έχει καταγραφεί μείωση του πληθυσμού κατά 46.000 άτομα.
Η αμέσως χειρότερη επίδοση ήταν αυτή του 2019, έτος κατά το οποίο οι γεννήσεις υπολείπονταν των θανάτων κατά 40.000 άτομα.
Τα αρνητικά ευρήματα της στατιστικής δεν σταματούν εδώ. Οι περίπου 132.000 θάνατοι του 2020 συνιστούν τη χειρότερη επίδοση που έχει καταγραφεί ποτέ στα ληξιαρχεία της ελληνικής επικράτειας.
Οι περίπου 85.600 γεννήσεις –τόσες αποτυπώνονται στη στατιστική του ληξιαρχείου– αποτελούν «ισοφάριση» του προηγούμενου αρνητικού ρεκόρ που σημειώθηκε το 2019.
Όλα αυτά τα στατιστικά ευρήματα αφορούν το 2020 –έτος πανδημίας, κατά το οποίο επηρεάζεται και ο αριθμός των θανάτων λόγω Covid-19, αλλά και της δυσκολότερης πρόσβασης των πολιτών στις δομές υγείας και για την αντιμετώπιση άλλων προβλημάτων υγείας, αλλά και ο αριθμός των γεννήσεων (λόγω, προφανώς, της αβεβαιότητας για το μέλλον).
Αρνητικό ισοζύγιο γεννήσεων – θανάτων επί 10 συναπτά έτη
Το πρόβλημα όμως καθίσταται μεγαλύτερο, λόγω του επόμενου στατιστικού ευρήματος: Το 2020 συμπληρώθηκαν 10 διαδοχικά έτη με το ισοζύγιο γεννήσεων – θανάτων να είναι αρνητικό!
Έναν χρόνο μετά την υπογραφή του 1ου μνημονίου οι θάνατοι έγιναν για πρώτη φορά περισσότεροι από τις γεννήσεις κατά 4.671 άτομα και έκτοτε το φαινόμενο λαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις, με αποκορύφωμα την περυσινή χρονιά. Σε αυτή τη 10ετία, οι θάνατοι ξεπέρασαν τις γεννήσεις κατά περίπου 273.000 άτομα, όσος είναι δηλαδή ο πληθυσμός δύο πολύ μεγάλων ελληνικών πόλεων.
Η ΕΛΣΤΑΤ δημοσίευσε για πρώτη φορά άμεσα τα στοιχεία των θανάτων της περασμένης χρονιάς, λόγω του αυξημένου ενδιαφέροντος που προκαλεί η πανδημία.
Έτσι, προ ημερών, ανακοίνωσε ότι στις 52 εβδομάδες του 2020, καταγράφηκαν 130.288 απώλειες. Από την άλλη, από τα στατιστικά στοιχεία των ληξιαρχείων όλης της χώρας προκύπτει ότι οι θάνατοι ήταν 131.839. Ανεξάρτητα από τη μικρή απόκλιση μεταξύ των δύο στατιστικών, το γεγονός είναι ότι το 2020 θα αποτελέσει την πρώτη χρονιά που σημειώνεται τέτοιος αριθμός απωλειών ανθρώπινης ζωής.
Αντίστοιχη είναι η εικόνα και με τον αριθμό των γεννήσεων. Από τις 117.000-118.000 γεννήσεις σε ετήσια βάση πριν μπούμε στην περίοδο των μνημονίων, πέσαμε για πρώτη φορά κάτω από τις 100.000 το 2012, χάσαμε και το όριο των 90.000 από το 2016 και μετά και πλέον οι Έλληνες αποκτούν περίπου 85.000 παιδιά τον χρόνο, κάτι που προκύπτει και από τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας που έδωσε τα επιδόματα γέννησης παιδιών, αλλά και από τη στατιστική των ληξιαρχείων.
Το 2021 είναι πιθανή η περαιτέρω επιδείνωση. Ηδη, τα στοιχεία του ληξιαρχείου δείχνουν ότι στις πρώτες εβδομάδες της χρονιάς, έχουν ήδη καταγραφεί 22.000 θάνατοι έναντι μόλις 13.600 γεννήσεων. Αρνητικό ισοζύγιο της τάξεως των 44.000-45.000 ανθρώπων σε ετήσια βάση, σημαίνει ότι «σβήνεται» ο πληθυσμός μιας μεγάλης ελληνικής πόλης.
Ποιες θα μπορούσαν να είναι οι λύσεις σήμερα;
Σήμερα η ιδιότητα του «εγγάμου» θεωρείται τεκμήριο περιουσίας... ενώ θα πρέπει οι έγγαμοι να ενισχύονται από το κράτος προκειμένου να γεννήσουν περισσότερα παιδιά.
Στόχος του ελληνικού κράτους από τούδε και στο εξής θα πρέπει να είναι ένας και μοναδικός: Να δοθούν παραπάνω κίνητρα για να γεννάει η κάθε γυναίκα τουλάχιστον 2-3 παιδιά!
Θα πρέπει για τα επόμενα (τουλάχιστον είκοσι) χρόνια, πολύτεκνοι να θεωρούνται όσοι κάνουν τουλάχιστον 3 παιδιά και να τυγχάνουν περισσότερων ευεγερτημάτων!
Άμεσα να ιδρυθεί Γενική Γραμματεία Δημογραφικού ή Υφυπουργείο υπεύθυνο αποκλειστικά για την υπογεννητικότητα και την προσπάθεια ανάσχεσής της.
Για τις εργαζόμενες μητέρες: Επαύξηση του πλαισίου του υφιστάμενου νόμου με προστασία τους μέχρι και 24 μήνες από τη γέννηση του παιδιού. Το ίδιο, και στα πλαίσια της αρχής της ισότητας, θα πρέπει να ισχύει και για τους άνδρες, μόλις ανακοινώνουν στην εργασία τους ότι οι γυναίκες τους κυοφορούν. (Δεν έχει δημοσιονομικό κόστος)
Για τις μη εργαζόμενες μητέρες: θα πρέπει υποχρεωτικά να θεσπιστεί ένα ικανό επίδομα, το οποίο θα λαμβάνουν τουλάχιστον μέχρι και 24 μήνες από τη γέννηση του τέκνου τους (στο επίπεδο τουλάχιστον ενός βασικού σήμερα μισθού). Εάν ο σύζυγος δεν εργάζεται, παροχή επιδόματος και στον σύζυγο για το ίδιο χρονικό διάστημα.
Παροχή αυξημένου αφορολογήτου ορίου σε οικογένειες που θα αποκτούν από 2 παιδιά και πάνω, το οποίο θα αυξάνει ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών και έως αυτά ενηλικιωθούν.
Δωρεάν παραχώρηση χρήσης κατοικιών που ανήκουν στην ιδιοκτησία του κράτους σε νέους άπορους γονείς για μία πενταετία και επανεξέταση για τυχόν επέκτασή της έως την ενηλικίωση των παιδιών.
Χαμηλότοκα και με ευκολίες αποπληρωμής δάνεια από τις Τράπεζες σε νέες οικογένειες, προκειμένου να αγοράσουν την πρώτη κατοικία τους, εάν δεν έχουν.
Ίδρυση περισσότερων βρεφονηπιακών σταθμών, (π.χ. μέσω ΣΔΙΤ), προκειμένου να μπορούν οι εργαζόμενες γυναίκες να εργάζονται και τα παιδιά τους να φυλάσσονται σωστά.
Εφάπαξ καταβολή ποσού στα νέα ζευγάρια με τη γέννηση του τέκνου (π.χ. για αγορές ρούχων, για βρεφικές τροφές κλπ).
Μείωση εργοδοτικών εισφορών σε νέες και νέους εργαζόμενους γονείς, προκειμένου να έχουν ευκολότερη πρόσβαση στην αγορά εργασίας.
Δωρεάν παροχή ειδών διατροφής σε κάθε οικογένεια, η οποία έχει οικονομική ανάγκη.
Μεγαλύτερη δραστηριοποίηση της εκκλησίας στην καταπολέμηση της υπογεννητικότητας, μέσω της ενίσχυσης (για την κάλυψη διατροφικών, στεγαστικών, οικονομικών αναγκών κλπ) των νέων οικογενειών.
ΔΩΡΕΑΝ υπηρεσίες για όλες τις κυοφορούσες.
Κοινοποίηση και δημοσίευση του εν λόγω προβλήματος υπογεννητικότητας στους συμπατριώτες μας, και ενίσχυση του θεσμού της οικογενείας, μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Αμέριστη συμπαράσταση του κράτους σε ζευγάρια με πρόβλημα υπογονιμότητας, (π.χ. με κρατική αρωγή σε μεγάλο ποσοστό εξετάσεων καθώς και εξωσωματικών γονιμοποιήσεων).
Εντατικοποίηση της προσπάθειας του ελληνικού κράτους να επαναπατριστούν όχι μόνο οι νέοι που έφυγαν κατά την περίοδο της κρίσης στο εξωτερικό, αλλά και ελληνικές οικογένειες που ζουν χρόνια στο εξωτερικό και έχουν το νόστο της επιστροφής στην πατρίδα.
Κάποιοι θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι μερικές από αυτές τις προτάσεις έχουν δημοσιονομικό κόστος.
Ας ξεκινήσουμε από αυτές που δεν έχουν (περικόβοντας παράλληλα και κρατικές σπατάλες από αλλού), ας κάνουμε επιτέλους μια αρχή, γιατί αλλιώς θα έχουμε σίγουρα κόστος. Και αυτό θα λέγεται εθνικό.
Ευθύνη όλων μας και ιδίως της νέας γενιάς, είναι να τεθεί το εν λόγω ζήτημα στην κορυφή της πολιτικής ατζέντας, με την άμεση υιοθέτηση δραστικών λύσεων για την ανάσχεση της υπογεννητικότητας.
0 Σχόλια