Σαν σήμερα, το 1870, γεννήθηκε ένας από τους ευγενέστερους χαρακτήρες της νεώτερης ελληνικής ιστορίας, ο ανθυπολοχαγός του Πυροβολικού Μελάς Παύλος.
Γεννήθηκε στη Μασσαλία της Γαλλίας. Η καταγωγή της οικογένειάς του ήταν από την Ήπειρο.
Μετά τη μετακίνηση της οικογένειας στην Αθήνα, φοίτησε στη Στρατιωτική Σχολή των Ευελπίδων απ' όπου και αποφοίτησε ως ανθυπολοχαγός του πυροβολικού το 1891.
Φέροντας τύψεις για την έκβαση του πολέμου του 1897 συμμετείχε από τους πρώτους στο ιδρυθέν το 1900 Μακεδονικό κομιτάτο για την εμψύχωση του απογοητευμένου ελληνικού πληθυσμού της Μακεδονίας και σε αντίδραση στη δράση των Βουλγάρων κομιτατζήδων.
«Ἀναλαμβάνω αὐτόν τὸν ἀγῶνα μὲ ὅλην μου τὴν ψυχὴν καὶ μὲ τὴν ἰδέαν ὅτι εἶμαι ὑποχρεωμένος νὰ τὸν ἀναλάβω. Εἶχα καὶ ἔχω τὴν ἀκράδαντον πεποίθησιν, ὅτι δυνάμεθα νὰ ἐργασθῶμεν ἐν Μακεδονίᾳ καὶ νὰ σώσωμεν πολλὰ πράγματα. Ἔχων δὲ τὴν πεποίθησιν ταύτην, ἔχω καὶ ὑπέρτατον καθῆκον νὰ θυσιάσῳ τὸ πᾶν ὅπως πείσω καὶ Κυβέρνησιν καὶ Κοινὴν Γνώμην περὶ τούτου. . .»
Με αυτά τα λόγια, ξεκινούσε το μακρύ οδοιπορικό του για τον αγώνα του ενάντια σε Οθωμανούς και Βουλγάρους στη Μακεδονία.
Μα τι άνθρωπος ήταν ο Μελάς;
"Αισθανόμενος το μέγεθος της ευθύνης, πότε τρέμω και πότε ενθουσιώ..."
Τα λόγια του δεν δείχνουν έναν άνθρωπο χωρίς αίσθηση του φόβου, έναν ριψοκίνδυνο ή έναν τρελό. Χωρίς αυτόν και την θυσία του η Μακεδονία μας τώρα θα ήταν Βουλγαρικό Εξαρχάτο.
Η θυσία αυτή ενέπνευσε και αφύπνισε την Ελλάδα ώστε να εγείρει τον Μακεδονικό Αγώνα, την προστασία δηλαδή και κατά συνέπεια την απελευθέρωση των υπόδουλων αδελφών μας από τον Οθωμανικό ζυγό και τη Βουλγαρική αγριότητα.
Μην τον ξεχνούμε, γιατί άφησε την τρυφηλή ζωή της Αθήνας, τις δεξιώσεις και την αίγλη ενός ευκατάστατου αξιωματικού της καλής κοινωνίας για τον αιματηρό αγώνα της απελευθέρωσης της Ελληνικής μας γης.
Τι στήριζε ο Παύλος Μελάς;
''Δεν υπήκουσα παρά εις μίαν ιδέαν, να φανώ χρήσιμος εις τον πλησίον και τον τόπον μου.''
"Να συνεχίσετε τον αγώνα...Μη δειλιάσετε...Θα συναντήσετε κακουχίες, στερήσεις, προδοσία, θάνατο... Χαλυβδώστε την ψυχή σας, μην λυγίζετε... Όλα για την Πατρίδα, όλα... Διώξτε τους δολοφόνους από τα ιερά χώματα της Μακεδονίας μας.. Όλα, όλα για την ελευθερία της Μακεδονίας, όλα... Και τη ζωή σας... Αξίζει να πεθαίνει κανείς για τη Μακεδονία, για την Ελλάδα."
Και η επιστολή του, προς τον νεαρό Εύελπι, που είναι επιστολή σε κάθε νεαρό Έλληνα:
"Η ζωή είναι πόλεμος. Η γη σου είναι φρούριο και χρέος σου η Νίκη."
Μην μιλάς, να σκέπτεσαι, ν’ αγαπάς, να μην πονάς. Ένας είναι ο σκοπός σου: ο Πόλεμος. Πολέμα για τα ιδανικά σου, για τα Ελληνικά ιδανικά του ανθρωπισμού. Πολέμα για την μεγάλη ΕΛΛΑΔΑ.
Άνδρες που περπατούν στην ζωή ευθυτενείς και με γαλήνη, μαθημένοι να πονούν χωρίς να υποφέρουν, να νικούν χωρίς να θριαμβολογούν, να νικώνται χωρίς να μοιρολογούν. Αυτοί είναι οι πραγματικοί άνδρες, θεμέλια γενεών.
Αυτοί είναι οι Ευέλπιδες, οι αυριανοί ηγήτορες του Έθνους.
Νεαρέ Εύελπι μάθε και εξασκήσου να είσαι απλός, ολιγόλογος, συγκρατημένος, σεμνός. Λίγα λόγια, πολλά έργα. Ανθρωπιά μεγάλη, πειθαρχία, πείσμα, αντοχή. Όποιος σε κοιτά, τα μάτια να γεμίζουν παλληκάρι. Περισσότερο να προσβάλλεσαι όταν σε κυριεύει ο πόνος. Μην θυμώνεις, χειρότερα είναι να κτυπήσεις, έστω και αν μόλις κρατιέσαι με έναν κόμπο στο λαιμό.
Να φύγεις είναι δειλία. Μόνος σου αποφάσισες να γίνεις Αξιωματικός. Απελπισία, ύστερα γελάς και από την μία μέρα στην άλλη γίνεσαι άνδρας, δηλαδή μαθαίνεις να κρατάς μέσα σου τον πόνο και την απορία, έτσι, χωρίς να φαίνεται, αλλά να επιμένεις πάντα στο σκοπό σου, στα όνειρά σου…"
Το κεφάλι του αποκόπηκε από τους συντρόφους του και θάφτηκε αλλού για να μην αναγνωριστεί.
Η τελευταία του φράση πριν ξεψυχήσει ήταν: "Βούλγαρος να μη μείνει".
Μιας και σε αυτόν τον τόπο έχουμε αποφασίσει να αναδιατάξουμε το τι εστί ήρωας, η θυσία του Παύλου Μελά αποτελεί εξαίρετο παράδειγμα αλτρουισμού και πίστης στα ιδανικά.
Ο Παύλος Μελάς ήταν ήρωας.
0 Σχόλια