Γράφει ο Θοδωρής Τσέλας
Τη διενέργεια εισαγγελικής έρευνας με σκοπό τη διακρίβωση των αιτίων θανάτου του Βασίλη Καλογήρου ζήτησε η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Γεωργία Αδειλίνη, από τον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Λάρισας
Καλεί επίσης να καταθέσουν ο πατέρας και ο θείος του Βασίλη Καλογήρου οι οποίοι μίλησαν ευθέως για εγκληματική ενέργεια.
Ζήτησε από όλους να καταθέσουν "αποδείξεις για όσα λένε", ξέροντας πως οι άνθρωποι με αυτόν τον τρόπο θα εκθέσουν εαυτούς σε κινδύνους.
Είναι αυτός ο γνωστός κουτσαβακισμός που λέει «όποιος έχει αποδείξεις να πάει στον εισαγγελέα».
Και τι θες ρε Θοδωρή; Ο καθένας να λέει το κοντό του και το μακρύ του;
Πρώτα πρώτα, ηκ.Αποστολάκη, η μητέρα του Βασίλη Καλογήρου, δεν είναι η «οποιοδήποτε».
Αν η κ. Γεωργία Αδειλινη, ήθελε πραγματικά να βοηθήσει θα μπορούσε, χωρίς δημοσιότητα, να επικοινωνήσει με τους συναδέλφους της και να τους ζητήσει όσα ξέρουν ώστε και εκείνη να κάνει όσα πρέπει ώστε να συνδράμει στην διαλεύκανση της υπόθεσης.
Ήσυχα!
Ο άκομψος τρόπος που αντέδρασε, δείχνει την διάθεση της για απροκάλυπτη χειραγώγηση της Δικαιοσύνης, την δείχνει σαν το "κακόψυχο αφεντικό", ενώ η άστοχη και άκρως αμφιλεγόμενη ως προς τα κίνητρα που εξυπηρετεί πρωτοβουλία της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου να διατάξει (!!!) κλήση για κατάθεση της μητέρας του Βασίλη Καλογήρου προκειμένου αυτή «να κατονομάσει το πρόσωπο ή τα πρόσωπα» που θεωρεί υπαίτια για τον θάνατο του παιδιού της, «προσκομίζοντας και τα σχετικά αποδεικτικά στοιχεία» δείχνει σαν τρόπος εκφοβισμού.
Σαν να τους λέει, "αν μιλήσετε τελειώσατε" - Βουλώστε λοιπόν το στόμα σας, μην σας τελειώσω εγώ… Επαγγελματικά τουλάχιστον!"
Δεν ξέρω ποιον ακριβώς φωτογράφιζε ως «κακόψυχο αφεντικό» η μάνα, αλλά δεν νομίζω ότι είναι υποχρεωμένη να το πει και πουθενά.
Μια χαροκαμένη μάνα που κλαίει και θρηνεί το παιδί της και θεωρεί ότι δολοφονήθηκε δεν οφείλει εξηγήσεις σε κανέναν για όσα λέει στην κηδεία του.
Και κυρίως δεν οφείλει εξηγήσεις στην κυβέρνηση και στην κάθε κυρία Αδειλίνη ασκεί πρόσθετες ψυχολογικές πιέσεις για να εκμαιεύσει απαντήσεις.
Πάντως νομικοί κύκλοι σημειώνουν πως συνιστά ανέκδοτο να ζητά η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου από τον προϊστάμενο Εισαγγελίας Πρωτοδικών στη Λάρισα να εξετάσει την… προϊσταμένη του, εισαγγελέα Εφετών στην ίδια πόλη! Βάσει ιεραρχίας και δεοντολογίας η μητέρα του νεκρού λόγω της ιδιότητάς της έπρεπε να καταθέσει στην Εισαγγελία Εφετών Θεσσαλονίκης. Όχι σε χαμηλότερη βαθμίδα και μάλιστα στην ίδια γεωγραφική ενότητα την οποία εποπτεύει και η ίδια!
Αλλά τι τα θες - τι τα σκαλίζεις - Ντόρος να γίνεται!
Δεν είμαι σίγουρος βέβαια πως πιάνει ο εκφοβισμός της οικογένεια του Βασίλη Καλογήρου
Τα γράφω αυτά όμως γιατι δεν είναι η πρώτη φορά που μας απασχολεί η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου και μας προβληματίζει με την συμπεριφορά, η οποία προφανώς μπλέκει την θεσμική της θέση με τις πολιτικές προτιμήσεις της.
Γιατί είναι αδιανόητο και απαράδεκτο μια δικαστική λειτουργός στην ανωτάτη βαθμίδα να απαντά σε αρχηγούς κομμάτων και σε μητέρες που έχουν χάσει τα παιδιά τους και ψάχνουν δίκαιο απέναντι σε ένα σύστημα που όσα περισσότερα προβλήματα μπορούσαν να τους δημιουργήσουν το έχουν κάνει ήδη…
Και δεν είναι η πρώτη φορά που η συγκεκριμένη ανώτατη λειτουργός της Δικαιοσύνης επιδεικνύει έλλειψη ενσυναίσθησης για την έννοια του πένθους, ειδικά όταν αυτό αφορά χαροκαμένες μάνες. Είναι χαρακτηριστικό πως όταν η κυρία Καρυστιανού ζήτησε τη συνδρομή της για να χυθεί άπλετο φως στις συνθήκες κάτω από τις οποίες έχασε τη ζωή της η κόρη της και άλλοι 56 πολίτες, αντί για διαβεβαιώσεις πλήρους διαλεύκανσης, έλαβε παραινέσεις να ζητήσει δικαίωση στη σφαίρα του μεταφυσικού, ανάβοντας ένα κεράκι στην εκκλησία για την ψυχή του παιδιού της.
Υπό μία έννοια, βέβαια, είχε δίκιο η κυρία Αδειλίνη. Η απόδοση δικαιοσύνης στη σημερινή Ελλάδα προϋποθέτει και λίγη προσευχή, ειδικά σε υποθέσεις που εμπλέκονται ο πρωθυπουργός και το στενό του περιβάλλον.
0 Σχόλια