Έργα και ημέρες του ΚΚΕ (Δεκεμβριανά 1944 και άλλα…)

Οι «ήρωες» μαχητές του ΕΛΑΣ τοποθετούν μπροστά στα οδοφράγματα παιδάκια ώστε να αποτρέψουν τις εθνικές δυνάμεις από το να πυροβολήσουν 

Στις 3 Δεκεμβρίου του 1944 αρχίζουν τα Δεκεμβριανά. Ο όρος, είναι μία εξωραϊσμένη απόδοση της κομμουνιστι­κής εγκληματικής ανταρσίας για την βίαιη αρπαγή της εξουσίας, λίγο μετά την αποχώρηση των γερμανοϊταλικών στρατευμάτων κατοχής.

Τα γεγονότα είναι λίγο-πολύ γνωστά. Οι κομμουνιστές προσήλθαν σε ένα απαγορευμένο από την αστυνομία συλλαλητή­ριο, οπλισμένοι ακόμη και με ελαφρούς όλμους μικρού διαμε­τρήματος. Η πρόθεσή τους ήταν φανερή. Ήταν αποφασισμένοι να συγκρουσθούν με το Κράτος. Και το έκαναν.

Οι κομμουνιστές έκτοτε, προ­σπαθούν να υποστηρίξουν ότι η αστυνομία άρχισε πρώτη τους πυροβολισμούς. Λες, και αν είναι έτσι, αυτό τους απαλλάσσει από το έγκλημα. Ε, δεν πας διάβολε σε «ειρηνικό» συλλαλητήριο με πολυβόλα…

Σήμερα λοιπόν και εις μνήμην των νεκρών της θηριωδίας των σταλινικών καθαρμάτων, θα θυ­μηθούμε μερικά γεγονότα, που δεν σηκώνουν καμία δικαιολο­γία, ενώ απεικονίζουν θαυμάσια τον προδοτικό ρόλο του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ.

Ας ανατρέξουμε στο έργο της Διευθύνσεως Ιστορίας Στρατού (- ΔΙΣ) του ΓΕΣ με τίτλο: «Αρχεία Εθνικής Αντίστασης». Θα στα­θούμε μόνο στον Ε’ τόμο:

α. Στην σελίδα 167 βρίσκουμε το Σύμφωνο Πετριτσίου της «12 Ιούλη 1943», σύμφωνα με το οποίο ο σ. Γιάννης Ιωαννίδης και ο σ. Δουσάν Δασκάλωφ, συμφώ­νησαν μεταξύ των άλλων την εγκαθίδρυση στα Βαλκάνια, «Ένωσης Σοβιετικών Δημοκρα­τιών», που θα περιλαμβάνει την Ελλάδα, την Μακεδονία (!) και την Σερβία, ενώ δίδεται στην Βουλγαρία έξοδος στο Αιγαίο (από πού άραγε;)

β. Στην σελίδα 203, θα διαβά­σει ο έκπληκτος αναγνώστης, τι συνυπέγραψαν ο σ. Καπετάν Κίτσος με τον Γερμανό Ταγματάρ­χη Έριχ Φένσκε, στο Σύμφωνο του Λειβαδίου την 1η Σεπτεμβρί­ου του 1944. Πρώτο και καλύτε­ρο, ότι ο ΕΛΑΣ «αναλαμβάνει την υποχρέωσιν να μην εμποδίση την υποχώρησιν του Γερμανικού Στρατού, μπαίνοντας σε κάθε εκκενούμενο τμήμα, μετά και την υποχώρησιν και του τελευταίου Γερμανού στρατιώτου». Και, κάπως έτσι ο ΕΛΑΣ απελευθέρωσε την Ελλάδα…

γ. Μία σελίδα μετά, στην 204, υπάρχει το «Σύμφωνο του Μελισσοχωρίου» που υπέγραψαν στις 20 Σεπτεμβρίου του 1944, οι Βούλγαροι Φιλίπποβιτς και Γ ιού- νωφ και ο «Έλληνας» Στασινόπουλος. Στο σύμφωνο αυτό, με­ταξύ των άλλων ωραίων, αποφασίστηκε όπως «το ΕΑΜ, το ΚΚΕ και ο ΕΛΑΣ, αναλαμβάνουν να σχηματίσουν μίαν διεθνή Μακε­δονίαν, μετά το τέλος του πολέ­μου».

Και μη μας πουν ότι όλα αυτά είναι ψέματα και χαλκευμένα, δι­ότι θα τους κολλήσουμε στα μού­τρα την απάντηση του ΚΚΕ στην ΔΙΣ, όταν του ζήτησε και τα δικά του αρχεία για να τα συμπεριλάβει στην έκδοση. Τότε θα γελάσει ακόμη και η μούμια του Λένιν.

Και ερχόμαστε στην υπ’ αριθμ. 1010/11-3-65 εγκύκλιο, του τότε Πρωθυπουργού και υπουργού ΕΘΝΙΚΗΣ Παιδείας και Θρησκευ­μάτων Γεωργίου Παπανδρέου, ο οποίος με αφορμή την προσπά­θεια διεισδύσεως της κομμουνι­στικής «Νεολαίας Λαμπράκη» στα σχολεία, χαρακτηρίζει τον κομμουνισμό ως «Εχθρόν του Έθνους και της Δημοκρατίας».

Στην μεγάλη εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα και στην έκδοση του 1968 διαβάζουμε ότι: «….Στην πραγματικότητα, αυτοί (δηλαδή το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ) πολεμούσαν κυρίως εναντίον των μη κομμου­νιστικών αντάρτικων ομάδων, όπως αυτή του Σ/χου Δημητρίου Ψαρρού, ο οποίος δολοφονήθη­κε από τον ΕΛΑΣ, ή τον πιο σημα­ντικό ΕΔΕΣ, του οποίου ηγείτο ο Σ/χης Ναπολέων Ζέρβας. Στις 18 Ιανουάριου 1945, μιλώντας στην Βουλή των Κοινοτήτων, ο Τσώρτσιλ είπε ότι οι αρχηγοί του ΕΛΑΣ «απλώς έπαιρναν τα ό­πλα μας, ξάπλωναν και περίμεναν τη στιγμή να αρπάξουν την εξουσία στην πρωτεύουσα».

Και τελειώνουμε με ένα ντο­κουμέντο που το αφιερώνουμε στην ΝΔ και τον Σαμαρά. Είναι το υπ’ αριθμ. 204 ΦΕΚ τεύχος 1ο, με το οποίο καταργείται, στα επίσημα έγγραφα (τονίζεται στα «επίσημα έγγραφα» και όχι στη ν καθημερινότητά μας) ο όρος «Συμμοριτοπόλεμος» και καθιε­ρώνεται ο όρος «Εμφύλιος», καθώς επίσης και αποδίδονται ως λευκές περιστερές (!) στην κοι­νωνία, διάφοροι σφαγείς μεγά­λου Βεληνεκούς, όπως ο καπε­τάν Γιώτης (Φλωράκης) και ο Μάρκος Βαφειάδης (ο «γελοίος» κατά τον Λεωνίδα Κύρκο) τον οποίο και ασπάστηκε, ως μη όφειλε, ο Στρατηγός Τσακαλώτος…

Το ωραίο είναι, ότι το εν λόγω ΦΕΚ, έχει υπογράψει ο τότε Πρό­εδρος της Δημοκρατίας Χρ. Σαρτζετάκης και μετά ο ίδιος, γύρι­ζε στις στρατιωτικές λέσχες και αλλού και έδινε διαλέξεις τεκμηριώνοντας την άποψη, ότι επρόκειτο περί συμμοριτοπολέμου και όχι περί εμ­φυλίου. Τι να πει κανείς! Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Νάναι καλά εκεί που βρίσκεται ο αδέκαστος δικαστής.

Σαν σήμερα, συμπληρώνονται 80 χρόνια από το αποτρόπαιο έγκλημα του ΚΚΕ για την βίαιη κατάληψη της εξουσίας. 80 χρό­νια μετά, ο κίνδυνος είναι ακό­μα μεγαλύτερος. Οι οχτροί μπή­καν πλέον στην πόλη και ροκανί­ζουν τα θεμέλια του Ελληνισμού. Ροκανίζουν, οι διάφοροι απίθα­νοι, το τρίπτυχο πάνω στο οποίο ο Ελληνισμός στηρίχτηκε 3.000 χρόνια τώρα. Την Πατρίδα, την Θρησκεία και την Οικογένεια. Με οδηγό και έχοντας πάντα στην καρδιά μας το «παράδειγμα του Μακρυγιάννη ας είναι για μας φωτεινό», δίνουμε και πάλι την υπόσχεση, που έδωσε ο υπερασπιστής του Μακρυγιάννη Συνταγματάρχης Γεώργιος Σαμουήλ ότι «δεν θα περά­σουν».

Ας είναι ελαφρό το χώμα που σκεπάζει τους ήρωες του Μακρυγιάννη!

Υστερόγραφο

Συνεχίζοντας σας προσφέρουμε μία σειρά, ντοκουμέντων στα οποία φαίνεται ο «απελευθερωτικός αγώνας» που έκανε το ΚΚΕ, η στάση του στα Εθνικά Θέματα καθώς και η εκτίμηση που του είχε ο Γεώργιος Παπανδρέου. Τέλος ξαναθυμίζουμε το περίφημο ΦΕΚ το οποίο με υπογραφές Σαμαρά και Σαρτζετάκη δίνει συγχωροχάρτι στο ΚΚΕ

Εννοείται ότι όλα τα παραπάνω, πλην του ΦΕΚ, το ΚΚΕ τα απορρίπτει χατακτηρίζοντάς τα πλαστα. Καλά! Κι’ εμείς το πιστέψαμε…

Στις 21 Νοεμβρίου γιορτάστηκε από το ΓΕΕΘΑ στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με εξαιρετική λαμπρότητα η «Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων» την οποία σνομπάρισαν άπαντες οι πολιτικοί, πλην κάποιων, «εκπροσώπων» που προσήλθαν υποχρεωτικά. Α ναι. Παρέστη και η κυρία Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η οποία ήλθε με 35 λεπτά καθυστέρηση και έφυγε στη μέση της εκδηλώσεως. Ίσως έβγαλε αναφυλαξία από αυτά που άκουγε και έβλεπε…

dimokratia.gr