Ad Code

Responsive Advertisement

Le Figaro : "Μακρόν - Παγκόσμιος περίγελος"

 

Πίσω από την οικονομική κατάρρευση κρύβεται μια άλλη όχι λιγότερο ανησυχητική. 


H κατάρρευση της εικόνας της Γαλλίας στην Ευρώπη και στον κόσμο.

Όπως ο Φρανσουά Μιτεράν, πηγαίνοντας αντίθετα στο ρεύμα της εποχής, επιχείρησε κι αυτός την οικοδόμηση του σοσιαλισμού σε μια χώρα, ο Εμμανουέλ Μακρόν χρεοκόπησε τη Γαλλία με την πολιτική των αλόγιστων δαπανών. 

Το 2024 όπως και το 1983, όπως και η Ελλάδα του 2009, η χώρα μας πρέπει να επιλέξει μεταξύ θεραπείας σοκ ή την εποπτεία του ΔΝΤ, επικουρούμενο πλέον από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ΕΚΤ. 

Όμως, πίσω από την οικονομική κατάρρευση, υπάρχει μια άλλη, όχι λιγότερο ανησυχητική κατάρρευση, που επηρεάζει την εικόνα της χώρας μας στην Ευρώπη και στον κόσμο.

Στο Villers-Cotterêts, από την Cité internationale de la langue française, όπου πραγματοποιήθηκε σύνοδος κορυφής της Γαλλοφωνίας, εγκαταλειμμένη πλέον από τους αρχηγούς κρατών των αφρικανικών χωρών, που συνέρρεαν στο Πεκίνο και τη Μόσχα, ο Εμανουέλ Μακρόν προκάλεσε παγκόσμια κατακραυγή καλώντας σε διεθνές μποϊκοτάζ των παραδόσεων όπλων στο Ισραήλ. 

Αυτή η δήλωση που έγινε την παραμονή της μαύρης επετείου του πογκρόμ της 7ης Οκτωβρίου προκαλώντας την καυστική και δικαιολογημένη απάντηση από τον Μπενιαμίν Νετανιάχου. 

Ο ίδιος Εμανουέλ Μακρόν πρότεινε πριν από ένα χρόνο να δημιουργηθεί ένας διεθνής συνασπισμός κατά της Χαμάς, εμπνεόμενος από αυτόν που σχηματίστηκε υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών για την εξάλειψη του Ισλαμικού Κράτους. 

Σήμερα τηρεί σιγήν ιχθύος για τα εγκλήματα της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, οι οποίες απήγαγαν, βασάνισαν και σκότωσαν πολλούς Γάλλους πολίτες και στρατιώτες. Στάση αδικαιολόγητη και ακατανόητη !

Την ίδια μέρα, ο Πρόεδρος Abdelmadjid Tebboune γιόρτασε την επανεκλογή του με το 84,3% των ψήφων λέγοντας ότι «η Αλγερία είναι η χώρα που είχε επιλεγεί για τη μεγάλη αντικατάσταση, την πραγματική μεγάλη αντικατάσταση που συνίσταται στην εκδίωξη του τοπικού πληθυσμού και τον εποικισμό από έναν ευρωπαϊκό πληθυσμό με έναν στρατό γενοκτονίας». 

Πως μπορεί κανείς να φανταστεί γελοιότερο επιστέγασμα για την διπλωματική υποταγή της Γαλλίας στην προπαγάνδα της αλγερινής δικτατορίας. 

Ολη η διπλωματία της μετάνοιας πήγε στα σκουπίδια.

Αυτός ο σκοτεινός Οκτώβρης για τη γαλλική διπλωματία στη Μέση Ανατολή και την Βόρεια Αφρική δεν είναι ένα μεμονωμένο ατύχημα. Ο Εμανουέλ Μακρόν κατέστρεψε συστηματικά την εξωτερική θέση της χώρας μας, συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που υποτίθεται ότι αποτελούσε την προτεραιότητά του αλλά και την πυξίδα της δράσης του. Επανέφερε τη Γαλλία στην εποχή του τέλους της Τέταρτης Δημοκρατίας, όταν ήταν ο ασθενής της Ευρώπης και ο περίγελος του κόσμου. 

Τότε υπήρχε Ντε Γκωλ για να αναστήσει την Γαλλία. 
Σήμερα ποιος ;

Στην Δυτική Αφρική, η Γαλλία εκδιώχθηκε από τη συμμαχία στρατιωτικών δικτατόρων και λαϊκιστών με την βοήθεια της Ρωσίας σε στρατιωτικό επίπεδο και την Κίνας σε οικονομικό επίπεδο. Μετά τα πραξικοπήματα σε Μάλι, Μπουρκίνα Φάσο, Νίγηρα και Γκαμπόν, η νίκη των Μπασίρου Ντιομάι Φέι και Ουσμάν Σόνκο στη Σενεγάλη αποτελειώνει τη γαλλική παρουσία. Μέχρι πριν μερικά χρόνια, όλοι στρέφονταν στη Γαλλία για να επιλύονται τα αφρικανικά ζητήματα. 

Τώρα μας γυρίζουν την πλάτη. Το ίδιο ισχύει και στην Ασία-Ειρηνικό, όπου η γεωπολιτική θέση της Γαλλίας διακυβεύεται σοβαρά από το χάος στο οποίο έχει περιέλθει η Νέα Καληδονία λόγω της ανευθυνότητας που έδειξε στο σχέδιο εκλογικής μεταρρύθμισης.

Η γαλλική διπλωματία έχει επίσης συσσωρεύσει αποτυχίες σχετικά με τους πολέμους στην Ουκρανία και τη Γάζα, που ανοίγουν μια νέα στρατηγική εποχή και αποτελούν τη μήτρα του 21ου αιώνα. 

Αφού έδειξε απίστευτη αυταρέσκεια προς τον Βλαντιμίρ Πούτιν συνεχίζοντας τον διάλογο μαζί του αρκετούς μήνες μετά την εισβολή στην Ουκρανία, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έδειξε άκρατο παρεμβατισμό, προτείνοντας να στείλει χερσαία στρατεύματα που ούτε ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι δεν ζήτησε ποτέ - και αυτό παραμένοντας μεταξύ των τελευταίων χωρών όσον αφορά την ποσότητα της στρατιωτικής βοήθειας προς το Κίεβο. Μετά το φιάσκο της θνησιγενούς μεσολάβησής του στον Λίβανο μετά την έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού λόγω της διαφθοράς της Χεζμπολάχ, συνέχισε να ταλαντεύεται στη Μέση Ανατολή. 

Η απώλεια της αξιοπιστίας της είναι τέτοια που η Γαλλία βρίσκεται πλέον μακριά από στρατηγικές συζητήσεις μεταξύ των μεγάλων δυτικών δημοκρατιών, όπως είδαμε στη σύνοδο κορυφής της G7 στο Borgno Egnazia σχετικά με τη Μέση Ανατολή και τους κινδύνους κλιμάκωσης με το Ιράν.

Η επανεκκίνηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως παρουσιάστηκε στην ομιλία στη Σορβόννη, παρουσιάστηκε ως το σπουδαίο σχέδιο του Εμμανουέλ Μακρόν. Ωστόσο, η αποπομπή του Τιερί Μπρετόν από την Κομισιόν σηματοδοτεί πολιτικά την οικονομική και χρηματοπιστωτική υποβάθμιση της Γαλλίας. 

Η Ευρωπαική Ένωση χτίζεται τώρα χωρίς την Γαλλία, ακόμη και εναντίον της, όπως ο διορισμός δύο ριζοσπαστών αντιπυρηνικών ακτιβιστών, της Ισπανίδας Teresa Ribera Rodriguez και του Δανού Jorgensen, στην οικολογική μετάβαση και την ενέργεια. Ο υποβιβασμός της Γαλλίας έχει ως συνέπεια την ανάληψη του ελέγχου της Ένωσης από την Γερμανία, παρά την κρίση του μερκαντιλιστικού της μοντέλου και το αδιέξοδο των ενεργειακών επιλογών της. Με ένα όραμα του οποίου η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν είναι θεματοφύλακας και βασίζεται στην ενσωμάτωση της Ευρώπης σε ένα σύνολο μαζί με την Βόρεια Αμερική, την εχθρότητα προς την πολιτική και στρατιωτική πυρηνική ενέργεια, την ανάθεση της ασφάλειας στις Ηνωμένες Πολιτείες μέσω του ΝΑΤΟ, την φρόνηση ως προς τη Ρωσία και διαλλακτικότητα ως προς την Κίνα και τέλος την σύζευξη της ταχείας διεύρυνσης με τη συστηματοποίηση της ψηφοφορίας με ειδική πλειοψηφία. Όλα αυτά συνιστούν επιθέσεις στα ζωτικά συμφέροντα της Γαλλίας, οι οποίες συμβαδίζουν με την εκμηδένιση του σχεδίου μιας ευρωπαϊκής δύναμης που τέθηκε ξανά στην ημερήσια διάταξη από τον Μάριο Ντράγκι.

Η Γαλλία είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για τη διεθνή υποβάθμισή της. 

Η κατάρρευση της διπλωματίας μας οφείλει πολλά στην απαξίωση στο πρόσωπο του Εμμανουέλ Μακρόν, για τον οποίο οι ξένοι ηγέτες δεν έχουν πλέον παρά δυσπιστία και περιφρόνηση. Συνδέεται επίσης με την καταστολή του διπλωματικού σώματος που υπέταξε το Quai d'Orsay ( Υπουργείο Εξωτερικών) στους ερασιτεχνισμούς του Προέδρου. Συνδέεται με την παράλυση των θεσμών της Πέμπτης Δημοκρατίας, την αναποτελεσματικότητα του κράτους, την οικονομική παρακμή, την απώλεια του ελέγχου των δημοσίων οικονομικών μας, την κατάρρευση της κοινωνίας και τον εκλογικό πελατειακό χαρακτήρα που υποδουλώνει τη διπλωματία στην εσωτερική πολιτική.

Δεν υπάρχει εξωτερική πολιτική χωρίς τα μέσα δύναμης άσκησης της και χωρίς την αξιοπιστία των ηγετών. 

Η Γαλλία τα έχασε αυτά τα μέσα. 

Όπως και το 1958, σήμερα πρέπει να δοθεί απόλυτη προτεραιότητα στην ανοικοδόμηση της Γαλλίας ως δύναμης πριν προβάλει αξιώσεις για την επιρροή της, ιδίως για να προωθήσει το σχέδιο μιας κυρίαρχης Ευρώπης ως ενιαίας μεγάλης δύναμης στον 21ο αιώνα. 

Η πιο αποτελεσματική διπλωματία είναι οι νόμιμοι θεσμοί, μια αποτελεσματική οικονομία, τα δημοσιονομικά σε τάξη, η ισχυρή κοινωνική συνοχή, η εξασφαλισμένη πολιτική ειρήνη, κι ένας στρατός ικανός να αποτρέψει τους επιτιθέμενους επειδή είναι ικανός να κερδίσει τον πόλεμο. Μας περιμένει πολύ δουλειά.
Nicolas Baverez
Le Figaro
14/10/24

Μετάφραση Babis Georges Petrakis
Reactions

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια

Ad Code

Responsive Advertisement