Η Ευρώπη με σπασμένο… πηδάλιο στην παγκόσμια τρικυμία: Σπάνε όλα τα «ρήγματα» στις γεωπολιτικές… πλάκες και τα χειρότερα δεν είναι η Ουκρανία
Την αμφισβήτηση των ισορροπιών και τη νέα πιο κεντρική θέση, της οποίας επωφελούνται οι ανατολικές χώρες της Ευρώπης, από τον πόλεμο στην Ουκρανία, επισημαίνει δημοσίευμα της Isabelle Lasserre στη γαλλική Le Figaro
Σε αυτό, η δημοσιογράφος σημειώνει, ότι ο πολιτικός πυρετός που ακολούθησε τις δηλώσεις του Emmanuel Macron, ότι «δεν αποκλείσει» την αποστολή «στρατευμάτων» στην Ουκρανία, τόσο στην Εθνοσυνέλευση, αλλά και σε ορισμένες συμμαχικές πρωτεύουσες της Γαλλίας, αποκαλύπτει την έκταση της ζάλης των Ευρωπαίων μπροστά στις επιταχυνόμενες αλλαγές στον κόσμο, με πρώτη καμπή την εξάντληση του γαλλογερμανικού κινητήρα.
Αναφέρεται στα διαφορετικά στρατηγικά οράματα Βερολίνου – Παρισιού, σημειώνοντας, ότι σε κάθε περίπτωση, ο Γάλλος πρόεδρος κατατάσσεται πλέον στο στρατόπεδο της αυστηρότητας, αυτό που στην «ανατολική» πλευρά προχωρά προς την κατεύθυνση της ιστορίας, ενώ με τη Γερμανία συντάσσονται οι «Club Med χώρες», αυτές της νότιας Ευρώπης, τα οικονομικά λάθη των οποίων κατήγγειλε πάντα.
Υπογραμμίζοντας την αλλαγή στάσης του Emmanuel Macron, από την ομιλία του στη Μπρατισλάβα τον Ιούνιο του 2023 και τη σκλήρυνσή του στις 26 Φεβρουαρίου, ερχόμενος πιο κοντά στο στρατόπεδο των σκληροπυρηνικών, αυτό της ανατολικής Ευρώπης, διερωτάται, αν αυτό μετατοπίζει το κέντρο βάρους της Ένωσης, με τον ευρωβουλευτή (LR) Arnaud Danjean, να σημειώνει:
«Η στιγμή της αλήθειας θα έρθει μετά τις ευρωεκλογές. Τότε θα δούμε, αν επρόκειτο για πραγματική στρατηγική αλλαγή ή ουσιαστικά εκλογικές διακηρύξεις»
Kατά την άποψή της, η νέα θέση που απολαμβάνουν στην Ευρώπη οι ανατολικές χώρες, οι οποίες είχαν δίκιο για τη ρωσική απειλή, δεν αλλάζει απαραίτητα το κέντρο βάρους της ευρωπαϊκής απόφασης. Όπως σημειώνει, σίγουρα, οι ανατολικές χώρες ακούγονται όλο και περισσότερο και διεκδικούν ηγετικές θέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ και απαιτούν μεγαλύτερη επιρροή, αλλά όπως παρατηρεί π Arnaud Danjean, «η οικονομία και τα δημογραφικά στοιχεία παραμένουν στη Δύση».
Και αν η Πολωνία, χάρη στην Ουκρανία και την άφιξη μιας νέας πολιτικής ομάδας με επικεφαλής τον Donald Tusk, έχει ανακτήσει μια σημαντική θέση στην Ευρώπη, τα ανατολικά της ηπείρου επιβραδύνονται από την Ουγγαρία και τη Σλοβακία, ενώ όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Διευκόλυνση Ειρήνης, η οποία επιτρέπει στις χώρες της Ένωσης να παραδίδουν όπλα στην Ουκρανία, χρηματοδοτείται από τις χώρες ανάλογα με τον πλούτο τους, δηλαδή σε μεγάλο βαθμό από τη «Γερμανία και τη Γαλλία…, προσθέτει η δημοσιογράφος.
Επισημαίνεται η επιβράδυνση της στροφής προς τα ανατολικά από τη Γερμανία, με τον πρώην πρέσβη Michel Duclos, σύμβουλο του Ινστιτούτου Montaigne, να σημειώνει: «Emmanuel Macron και Olaf Scholz παλεύουν για την ψυχή της Ανατολικής Ευρώπης. Ο καγκελάριος, αντιμετωπιζόμενος άσχημα από το Γάλλο πρόεδρο στο Παρίσι, φρενάρει, αρνούμενος να παραδώσει τους πυραύλους Taurus».
Στο δημοσίευμα επισημαίνεται πως, ορισμένοι θεωρούν, ότι η αλλαγή της ρητορικής από τα Ηλύσια, στην πραγματικότητα στοχεύει, με τον ίδιο τρόπο, να «αποφύγει» τη στροφή προς τα ανατολικά, που ζητούν οι χώρες που συνορεύουν με τη Ρωσία. «Κατατάσσοντας στο στρατόπεδο του Μονάχου όλους όσους δεν συμφωνούν με τη νέα ρωσική πολιτική του, ο Emmanuel Macron εκμεταλλεύεται το ουκρανικό ζήτημα για εκλογικούς λόγους. Αυτό που τον ενδιαφέρει πάνω από όλα, είναι να είναι ο ηγέτης της Ευρώπης, ο βασιλιάς της Ευρώπης», εξηγεί διπλωματική πηγή.
Το Παρίσι πρέπει να περάσει από τα «λόγια» σε «πραγματικές ενέργειες» αυξάνοντας τις αμυντικές δαπάνες και επιταχύνοντας την παραγωγή πυρομαχικών για την Ουκρανία, αλλά, όπως επισημαίνει η διπλωματική πηγή, «προς το παρόν, το λογισμικό δεν έχει αλλάξει», και η δημοσιογράφος προσθέτει: «πίσω από την πολιτική επικοινωνία, η αύξηση της στρατιωτικής υποστήριξης έχει καθυστερήσει πολύ, για να μην αναφέρουμε, ότι το 2024, η Γαλλία δεν μπορεί μόνη της να αναλάβει το «στρατηγικό άλμα», που ζήτησε ο Emmanuel Macron, ούτε τη μετάβαση σε μια πολεμική οικονομία». Για τον Michel Duclos, η σωτηρία μπορεί να έλθει μόνο από μια «ευθυγράμμιση» μεταξύ Λονδίνου, Παρισιού, Βερολίνου και Βαρσοβίας.
Ωστόσο, το στρατιωτικό αδιέξοδο στην Ουκρανία και οι ανατρεπτικές δηλώσεις του Emmanuel Macron άνοιξαν αβυσσαλέα ζητήματα στη Γαλλία και τη Γερμανία ζαλίζοντας ηγέτες και λαούς, αναφέρει η δημοσιογράφος, σημειώνοντας, ότι μέχρι σήμερα, οι δυτικοευρωπαϊκές χώρες είχαν κάνει τα στραβά μάτια στους πολέμους του Putin, ελπίζοντας, μετά τη Γεωργία το 2008, την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014 και ξανά με την εισβολή του 2022, να σταματήσουν.
0 Σχόλια