Καλύτερα ένα αβέβαιο μέλλον για τα παιδιά παρά ο θάνατος...

Γράφει ο Θοδωρής Τσέλας

"Ήταν το καλύτερο παιδί, δεν είχε δώσει ποτέ δικαιώματα

Όλοι στην γειτονιά πέσαμε από τα σύννεφα που ξέχασε στο αμάξι το παιδί του 5.5 μηνών και το σκότωσε. Μην τον δικάζετε και εσείς, κρίμα - είχε πολλά επάνω στο κεφάλι του - όπως όλοι μας.

Μπορούσε να συμβεί και σε εσένα και σε εμένα...

Εξάλλου δικάζει μόνος του την ψυχή του πλέον..."

Φαντάζομαι, το ίδιο μπορεί να επικαλεστεί και ο σταθμάρχης στα Τέμπη. 

Το σύνδρομο του ξεχασμένου κλειδιού! 

Και κάποιος που από τα πολλά βάσανα δεν προσέχει το φανάρι και σκοτώνει κάποιον πεζό ή κάποιον με μηχανή... Το σύνδρομο του βασανισμένου οδηγού και του απρόσεκτου μη πω! 

Και η άλλη στην Θεσσαλονίκη που το άφησε για να πάει να ψωνίσει...; 

Εκείνο, ευτυχώς, ήταν τυχερό γιατί το είδαν περαστικοί και έσπασαν το τζάμι και το έσωσαν. 

Και σύμφωνα με την λογική που επικρατεί ΚΑΚΩΣ συνελήφθη από την αστυνομία. Τι πράγματα είναι αυτά; Και όποιος έχει - άθελα του θα πω - διαπράξει το οτιδήποτε ήταν η κακιά στιγμή...

Τι να κάνουμε δηλαδή; 

Να αλλάξουμε και τον ποινικό κώδικα αν είναι, και για την έκθεση σε κίνδυνο, και για τον θάνατο από αμέλεια και για όλα... 

Μην τους δικάζουμε ΚΑΝΕΙΣ! 

Δεν είμαστε δα και αλάθητοι!

Προτείνω το ίδιο να λέμε και στους δικαστές! 

Ποιος είναι αλάθητος γενικά να μιλάει και να δικάζει; 

Γελοίο; Όσο γελοίοι είναι εκείνοι που υπερασπίζονται τον πατέρα και όχι το παιδί και να πω; Με φοβίζει αν αυτοί οι "υπερασπιστές" έχουν παιδιά... Φοβάμαι πως  ψάχνουν άλλοθι...

Εντέλλει ζούμε επίσημα στην εποχή που μετράει η πάρτι μας, και όχι οι ζωές των άλλων. 

Ζούμε δε μέσα στην υποκρισία. 

Σοκαριζόμαστε με γατάκια, σκυλάκια και καλά κάνουμε άλλα καταπίνουμε αμάσητο τον θάνατο ενός παιδιού... 

Γιατί δεν δικαιολογούμε και τον άλλον που ξέχασε το γαϊδουράκι δεμένο χωρίς νερό και τον συνέλαβαν και τον τραβάνε στα δικαστήρια;

ΤΙ ΔΙΑΟΛΟ ΜΟΔΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ;

Δεν θυμώνω πλέον με την πράξη του πατέρα. Δεν τον δικαιολογώ, αλλά δεν μιλάω κιόλας αφού έχουν επιληφθεί οι αρχές. Εκείνοι ξέρουν την δουλειά τους!

Θυμώνω πολύ όμως με την μόδα και τους μοδάτους!

Που δικαιολογούν με διάφορα ευφάνταστα "σύνδρομα" τον θάνατο μιας μικρής 5.5 μηνών που πέθανε με τραγικό πόνο...

Κατά την νεκροψία-νεκροτομή που διενεργήθηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, το βρέφος υπέστη αίσθημα ασφυξίας εφίδρωση, συριγμό στους πνεύμονες, δύσπνοια, βήχα, δυσκολία αναπνοής, υποξία, με αποτέλεσμα να υποστεί πνευμονικό οίδημα που οδήγησε σε καρδιακή ανακοπή λόγω υποξυγοναιμίας ταχυκαρδία και κυάνωση...

Θάνατος με τρόμο! 

Θα ξαναπώ κάτι που είπα στην εκπομπή το πρωί.

Όποιος έχει πολλά πράγματα στο κεφάλι του σε σημείο που μπορεί να ξεχάσει το παιδί του μέσα στο αμάξι, ή να ξεχάσει να το ταΪσει ή να ξεχάσει να του δώσει νερό ή οτιδήποτε θα το βλάψει, ας μας κάνει την χάρη...

Ας το αφήσει στον παιδικό σταθμό, στον παππού ή στην γιαγιά του ή στον γείτονα, ή στην Πρόνοια. ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ! 

Καλύτερα ένα αβέβαιο μέλλον παρά ο θάνατος...