Ad Code

Responsive Advertisement

Η ζούγκλα μας δεν χωρούσε ακόμα έναν χιμπατζή. Καλά έκαναν και τον σκότωσαν


Άραγε πόσο περισσότερο κακό θα μας έκανε αν τον άφηναν στη ζούγκλα, ανάμεσά μας; Πολύ!

Εικοσιτετράωροι αιώνες μας έχουν κάνει νευρασθενικούς χωρίς να μας δαμάσουν… 

Ένας τρομαγμένος χιμπαντζής σίγουρα θα μας χαλούσε τη γαλήνη μας… Ζούμε κι εμείς στον ζωολογικό μας κήπο κι ας βαυκαλιζόμαστε ότι απολαμβάνουμε ελευθερία.

«Προσοχή σκοτώνουν»: Εδώ, κυκλοφορούν ελεύθερα θηρία ανηλεή και αιμοβόρα που σκοτώνουν, όχι για την τροφή τους, αλλά για το κέφι τους. Στους ελεεινούς φονιάδες των γυναικών, στους άθλιους φονιάδες του 42χρονου στη Ραφήνα αναφερόμαστε.

«Προσοχή δαγκώνουν»: Εδώ, κυκλοφορούν χωρίς λουρί και επιτήρηση δήθεν τραγουδιστές που πλακώνονται στο ξύλο, όχι για την επιβίωσή τους, αλλά για να αυτοδιαφημιστούν. Το καταλάβατε, για τους τράπερ ο λόγος…

«Προσοχή... σκέπτεται»: Εδώ, στον τόπο που γέννησε τη φιλοσοφία… φιλοσοφούν ελεύθερα, επικίνδυνοι «ιδεολόγοι» που τη μια μας προτείνουν πανάκριβα αυτοκίνητα για να λύσουμε το πρόβλημα της ενέργειας κι από την άλλη δενδροφύτευση οπωροφόρων για να χορτάσουν οι λιμασμένοι άστεγοι. Ναι στον Τσιτσιπά αναφερόμαστε.

«Προσοχή ονειρευόταν»: Στον ζωολογικό κήπο του τόπου μας, έχουμε πλήθος θηρίων που μας τρομάζουν σεργιανίζοντας αναιδώς κι ανέμελα, βρυχόμενα… Ο χιμπατζής δεν θα μας τάραζε την ησυχία, εμείς θα τον ταράζαμε. Κι αυτός ο έρμος, ήταν ευτυχισμένος γιατί δεν ήταν άνθρωπος κι ούτε που ήθελε να γίνει· απλά ονειρευόταν τη δική του ζούγκλα. Κι εμείς (εκείνοι δηλαδή) τον σκοτώσαμε…

«Προσοχή κανιβαλίζουν»: Οι πολιτισμένοι άνθρωποι, αυτοί που κρατούν τα κλειδιά των ζωολογικών κήπων, μια μέρα σαν σήμερα, 28 Ιουνίου, άρχισαν μεταξύ τους ένα αλληλοφάγωμα που κράτησε τέσσερα χρόνια. Κι όταν τέλειωσε, ολόκληρη η Γη δεν έφτανε για να σκεπάσει τους νεκρούς… Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο τον είπαν! Οι πολιτισμένοι άνθρωποι, αυτοί που κάνουν χάζι με τα φυλακισμένα θηρία, αφήνουν να πεθάνουν παιδιά από την πείνα για να χορταίνουν τη δική τους βουλιμία για πλούτο και ισχύ.

«Προσοχή, ούτε να κοιτάζετε»: Χρυσοβόρα άγρια τέρατα κρατικοδίαιτα λιμαίνονται ψυχές. Ζώα αμφίβια, ερπετά που αλλάζουν δέρμα και ιδέες κατά πως τους επιτάσσει το συμφέρον.

«Μην πλησιάζετε»: Κι πείνα έξω, θηρίο μ’ ένα μάτι και κυνόδοντα, βρυχάται σαν λιοντάρι, σαν βόας σφίγγει…

«Ούτε από μακριά»: Και η Εξουσία. Ζώο παμφάγο και βουλιμικό· βάναυσο, δύσκαμπτο, σαδιστικό· τυραννικό κι ανελέητο. Με πέντε καρδίες σαν τους γαιοσκώληκες. Αθάνατη! Αυτή είναι η ζούγκλα μας. Εδώ στη δική μας ζούγκλα, πνίγουμε πρόσφυγες - γυναικόπαιδα με την αδιαφορία μας και λίγοι δακρίζουν. Εδώ στον όμορφο κόσμο μας σκοτώνουμε ό,τι αγαπάμε... από αγάπη και γυρίζουμε την πλάτη· σκοτώνουμε με ματιές φαρμακερές, με ένα φιλί, με το σπαθί τους οι γενναίοι άνδρες τις αδύναμες γυναίκες. «Άνθρωπος», το θεριό του θανάτου, με τη μοιραία ρυτίδα στο μέτωπο: η καλημέρα του είναι αίμα και η καληνύχτα του είναι αίμα...

Κι ο χιμπατζής; Ο φουκαράς ο χιμπατζής ήθελε να ‘ναι λεύτερος; Θάνατος χωρίς δεύτερη σκέψη!
Και να δεις που αυτός γλύτωσε. Γλύτωσε από τις Κυριακές, που ‘βλεπε τις κυρίες με τα σκυλάκια να τον γαυγίζουν με θράσος, που ‘βλπεπε από μέσα τον κόσμο έξω δήθεν να ζει, ενώ αυτός αληθινά πέθαινε.

Σ’ έναν κόσμο αιμοβόρων ανελέητων θηρίων, πόσο ασφαλής θα ήταν ένας φτωχός τρομαγμένος χιμπατζής; Καθόλου! Τον λύτρωσαν.


Νίκος Τζιανίδης

Reactions

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια

Ad Code

Responsive Advertisement