Επειδή έφτασε η δημοφιλής στιγμή με τον τίτλο «παραιτήσεις υπευθύνων», δυο λογάκια όσο πιο ήρεμα και νηφάλια γίνεται κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες και τα απόνερά τους, που είναι δυνατά ακόμα.
Κατανοώ απόλυτα και συμμερίζομαι την απαίτηση για απόδοση ευθυνών και λογοδοσίας, συμφωνώ πέρα για πέρα στην ύπαρξη επιπτώσεων -κάθε μας πράξη έχει, ή πρέπει να έχει, συνέπειες. Και, στην τελική, αυτό σημαίνει Δημοκρατία.
Από κει και πέρα φρονώ ότι άλλου είδους ευθύνη έχει κάποιος που προσπάθησε σωστά και απέτυχε για λόγους που ξεπερνούσαν τις δυνάμεις του από κάποιον που απέτυχε επειδή προσπάθησε με λάθος τρόπο ή όχι αρκετά, από έναν τρίτο που απέτυχε επειδή ούτε καν προσπάθησε και ακόμα άλλου είδους ευθύνη έχουν όλοι αυτοί από κάποιον που όχι μόνο δεν προσπάθησε αλλά και όταν απέτυχε έριξε τα σφάλματα σε άλλους και δη στα ίδια τα θύματα.
Επίσης είναι πολύ εύκολο και συνηθισμένο να αποδίδονται ευθύνες σε επίπεδο κορυφής. Κι όσο πιο μακριά η κορυφή τόσο πιο μεγάλη η ευθύνη. Σωστό και δίκαιο.
Όμως μας αρέσει να λησμονούμε ότι εξουσία δεν ασκεί μόνο ένας πρωθυπουργός, ένας αρμόδιος υπουργός, ένας γενικός γραμματέας ή ένας υπεύθυνος κάποιου τομέα. Εξουσία -και δη μεγάλη και φορτωμένη ευθύνες- ασκεί και ένας τοπικός άρχοντας. Ένας περιφερειάρχης, ένας εκλεγμένος δήμαρχος, ένας κοινοτάρχης. Κι εκεί οι ευθύνες είναι μεγάλες σε επίπεδο πρόληψης και πρόνοιας κυρίως, και δευτερευόντως σε επίπεδο αντιμετώπισης και θεραπείας.
Κι εκεί το πράγμα, αδερφέ μου, αρχίζει να ζορίζει, επειδή η ευθύνη έρχεται ανησυχητικά κοντά στην πόρτα μας. Ενίοτε και στην καμπούρα μας. Επειδή η ευθύνη μπορεί να με ξεσκίζει στα δημοτικά τέλη και να με αφήνει έρμαιο του κάθε εμπρηστή, αλλά καμιά φορά κάνω και τουμπεκί ψιλοκομμένο γιατί άνθρωποι είμαστε, έχουμε ο ένας την ανάγκη του άλλου, αν μ' εννοείς. Άσε που δε θα δώσουμε και όπλα στα χέρια των αντιπάλων, ε;
Όμως, αδερφέ μου, με τι μούτρα να ζητήσω την παραίτητηση του Χαρδαλιά που αφόταν ανέλαβε δεν έχει πάρει ανάσα όταν ΠΡΟΧΤΕΣ ΑΚΟΜΑ σε πλατειούλα της Εκάλης, φάτσα κάρτα στο μέτωπο της Βαρυμπόμπης από την οποία τη χωρίζει μόνο η Εθνική Οδός, τα κομμένα και κατάξερα πευκόκλαρα ήταν παραταγμένα βουνό σε απόσταση αναπνοής από τα σπίτια των δύο στενών μονόδρομων που την πλαισιώνουν;
Με τι μούτρα να ζητήσω την παραίτηση του Χρυσοχοΐδη όταν πίσω από την Αγία Τριάδα τα σκουπίδια και τα ξερόκλαδα γύρω από τους κάδους και στο χείλος του ρέματος είναι ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ βουνό;
Με τι μούτρα να ζητήσω τον λόγο από το Μητσοτάκη όταν οι γειτονιές μας είναι πυριτιδαποθήκες με ευθύνη δική μας και των αρχόντων μας μηχέσω;
Με τι μούτρα ζητάμε την παραίτηση του οποιουδήποτε όταν εμείς οι ίδιοι δεν ρημαδοκαθαρίζουμε τα οικόπεδά μας και το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να φωνάζουμε ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ;
Το κράτος ευθύνεται αν οι δήμαρχοι αντί να εκμεταλλεύονται τα ΕΣΠΑ φτιάχνοντας υποδομές ξέρουν μόνο να διοργανώνουν γιορτές της σαρδέλας και του παραδοσιακού τσαγκλοκούδουνου μασώντας φραγκάκια και επιδοτήσεις; Oh, wait! ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ!
Το κράτος ευθύνεται αν η δημοτική αρχή χτίζει βρεφονηπιακούς σταθμούς μέσα στο ρέμα, χωρίς πρόσβαση και ασφάλεια, με την αιγίδα της νομαρχίας, κι όταν κινητοποιείσαι ενάντια στην κατασκευή τους σε στοχοποιεί και σε διασύρει; Oh, wait! ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ! Του αισχίστου είδους.
Tο κράτος ευθύνεται αν δεν γίνονται αντιπυρικές ζώνες, επειδή οι «οικολόγοι» μηνύουν όποιον τολμήσει να φέρει μπουλντόζα; Όταν ξαμολάνε ζωικά είδη σε περιβάλλοντα όπου δεν υπάρχουν φυσικοί εχθροί τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται; Ε, ναι! Το κράτος ευθύνεται, επειδή δεν τους έκοψε εξαρχής τον κώλο.
Όμως, ρε φιλαράκο μου, το κράτος ευθύνεται αν εσύ είσαι ένας βρομιάρης, ένας αδιάφορος, ένα αντικοινωνικό στοιχείο, ένας μαλάκας και μισός που μαζεύεις το σκουπιδαριό σου και το πετάς στο άδειο διπλανό οικόπεδο; Φυσικά και ευθύνεται το κράτος. Που είναι δίπλα σου. Και δεν σου κόβει τον κώλο, επειδή έχει ράμματα για τη δικιά του γούνα...»
Ν.Γ. via
0 Σχόλια