Όμως οι «προοδευτικοί» πάλι μπέρδεψαν τα κεφάλια και ονομάζουν γυναικοκτονία όποια δολοφονία σχετίζεται με γυναίκα, με την απαραίτητη προϋπόθεση ο δράστης να είναι άνδρας και Έλληνας.
Ο ορισμός τους το επιτρέπει, γιατί είναι πολύ γενικός, όμως τα παραδείγματα, όπως μας τα παρουσιάζει ο Giannis Papadopoulos νομίζω ότι μας ξεκαθαρίζουν ποιούς αφορά ο ορισμός «γυναικοκτονία».
Είναι οι δολοφονίες που αποδέχονται οι δικαιωματιστές ως μέρος του Άλλου πολιτισμού και της Άλλης θρησκείας που πρέπει να σεβόμαστε ή της Αυτοδιάθεσης των sex workers. Είστε συνένοχοι έτσι αγαπητοί μου. Συνένοχοι.
Γυναικοκτονίες
Η 8χρονη Asifa Bano απήχθη απο ομάδα ανδρών οι οποίοι την κρατούσαν φυλακισμένη σε Ινδουιστικό ναό, όπου, αφού την ναρκωναν, την κακοποιούσαν και την βίαζαν ομαδικώς επί τρεις ημέρες, στο τέλος την δολοφόνησαν πνίγοντας την και χτυπώντας την με πέτρα στο κεφάλι. Η δολοφονία της σχετίζεται με θρησκευτική διαμάχη μουσουλμάνων και ινδουιστών στην τοπική κοινωνία.
Η 14χρονη Ιρανή Romina Ashrafi αποκεφαλίστηκε στον ύπνο της απο τον πατέρα της, ο οποίος ήθελε με αυτόν τον τρόπο να αποκαταστήσει την τιμή της οικογένειας. Δύο μέρες πριν, και παρά τους φόβους που είχε εκφράσει για τη ζωή της, η αστυνομία την είχε συλλάβει και την είχε επιστρέψει στους γονείς της, καθώς είχε κλεφτεί με τον 35χρονο φίλο της, επειδή ο πατέρας της δεν ενέκρινε το γάμο τους.
Η 18χρονη έγκυος Somayeh Fath δηλητηριάστηκε με φωσφορούχο αργίλλιο, τον οποίο εξαναγκάστηκε να καταπιεί από τον πατέρα και τους αδερφούς της, που την κατηγορούσαν οτι είχε εξωσυζυγικές σχέσεις και ατίμαζε την οικογένεια τους.
Η 23χρονη Hatun Sürücü πυροβολήθηκε, για λόγους τιμής, τρεις φορές στο κεφάλι από έναν από τους αδερφούς της, σε στάση λεωφορείου στο Βερολίνο. Η οικογένεια της την είχε παντρέψει στα 16 της, με ενα ξάδερφο της στην Τουρκία, η βάναυση συμπεριφορά του οποίου την οδήγησε στον να τον εγκαταλείψει, έγκυος, για να γυρίσει στο Βερολίνο.
Καθημερινά, εκατομμύρια γυναικών, στερούνται βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδιαίτερα σε χώρες όπου, λόγω θρησκείας και κουλτούρας, η γυναίκα αντιμετωπίζεται, στην καλύτερη, ως δεύτερης κατηγορίας άνθρωπος. Και χιλιάδες γυναίκες δολοφονούνται κάθε χρόνο απλά και μόνο επειδή είναι γυναίκες ή επειδή διεκδίκησαν τα στοιχειώδη δικαιώματα τους.
Η αλήθεια είναι ότι οταν είδα για πρώτη φορά τον όρο γυναικοκτονία η αρχική αίσθηση ήταν ότι είναι ένας ανούσιος νεολογισμός. Γιατί όχι ανθρωποκτονία; Και η γυναίκα άνθρωπος δεν είναι;
Ψάχνοντας όμως τον ορισμό διαπίστωσα ότι αναφέρεται σε μια κατηγορία εγκλημάτων με συγκεκριμένο αίτιο/κίνητρο. Σε αυτά που η γυναίκα αντιμετωπίζεται ως δεύτερης κατηγορίας άνθρωπος, ως αντικείμενο, ή ως ιδιοκτησία.
Προφανώς όμως, δεν είναι όλες οι δολοφονίες γυναικών "γυναικοκτονίες".
Και δυστυχώς η συστηματική κατάχρηση του όρου, είτε από υπερβάλλοντα ζήλο είτε για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας, δημιουργεί αντιδράσεις, γελοιοποιεί και αποδυναμώνει τον όρο και επιτυγχάνει τελικώς αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που φαινομενικά επιδιώκουν οι υπέρμαχοι των δικαιωμάτων των γυναικών και της ισότητας των δύο φύλων.
Ας το έχουμε αυτό στο μυαλό μας την επόμενη φορά που θα βιαστούμε να χαρακτηρίσουμε μια οποιαδήποτε δολοφονία γυναίκας ως γυναικοκτονία.
Γυναικοκτονία, Ορισμός:
"Δολοφονίες γυναικών και κοριτσιών εξαιτίας του φύλου τους, οι οποίες διαπράττονται ή γίνονται ανεκτές τόσο από ιδιώτες όσο και από δημόσιους φορείς.
Ο όρος περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τη δολοφονία γυναίκας ως αποτέλεσμα άσκησης βίας από ερωτικό σύντροφο, τον βασανισμό και τη δολοφονία γυναίκας ως αποτέλεσμα μισογυνισμού, τη δολοφονία γυναικών και κοριτσιών ως «εγκλήματα για λόγους τιμής» και λοιπές μορφές δολοφονίας, τη στοχευμένη δολοφονία γυναικών και κοριτσιών στο πλαίσιο ένοπλων συγκρούσεων, και περιπτώσεις γυναικοκτονίας οι οποίες συνδέονται με συμμορίες, το οργανωμένο έγκλημα, εμπόρους ναρκωτικών και την εμπορία γυναικών και κοριτσιών.
Ο όρος «femicidio» (από το αγγλικό «femicide», ήτοι γυναικοκτονία) χρησιμοποιείται εκτενώς στη Λατινική Αμερική ως χρήσιμο εργαλείο για την αντιμετώπιση της ανησυχητικής κλιμάκωσης των πολύ βίαιων δολοφονιών γυναικών και κοριτσιών.
Εισήχθη παράλληλα η λέξη «feminicidio» προκειμένου να αποτυπωθεί το στοιχείο της ατιμωρησίας και της θεσμικής βίας λόγω έλλειψης λογοδοσίας και επαρκούς ανταπόκρισης από την πλευρά του κράτους, όταν διαπράττονται τέτοιες δολοφονίες. Ο δεύτερος όρος χρησιμοποιείται όταν διακυβεύεται η ευθύνη του κράτους."
0 Σχόλια