Θα ήθελα, επί τη ευκαιρία του «σκληρού λοκντάουν» στον εν λόγω καταυλισμό, να θυμίσω κάποια πράγματα για το άγος, για την ντροπή αυτή στην περιοχή του Νομισματοκοπείου:
Ο καταυλισμός αυτός, που βρωμίζει όλη την περιοχή - στο πίσω μέρος του απλώνεται μια υπέροχη υπαίθρια χωματερή, ενώ το χειμώνα όλα τα γύρω προάστια γεμίζουν τα βράδια με μια κατανυκτική μπόχα από ό,τι καίνε εντός του - είναι στο σύνολό του παράνομος. Δεν θα αναφερθώ στις παραβατικές πράξεις που φημολογείται ότι τελούνται με εφαλτήριο τον καταυλισμό.
Θα αναφερθώ όμως στις επανειλημμένες προσπάθειες, που έχουν μείνει ανολοκλήρωτες, ώστε να εκκενωθεί ο καταυλισμός και να αποδοθούν οι καταπατημένες ιδιοκτησίες στους δικαιούχους τους, καθώς οι τελευταίοι έχουν σειρά δικαστικών αποφάσεων υπέρ τους.
Αυτό, όμως, ελάχιστα συγκίνησε τον δήμαρχο Χαλανδρίου, τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ. Ρούσσο, που ναρκοθέτησε προ ολίγων ετών την τελευταία προσπάθεια εκκένωσης του καταυλισμού και ενώ είχε ληφθεί πρόνοια για τη μετεγκατάσταση των διαμενόντων εντός αυτού.
Ο κ. Ρούσσος, όμως, τάχθηκε με τους καταπατητές. Αυτό, άλλωστε, είναι συνεπές με την ακροαριστερή ιδεολογία του και τη συμπόρευσή του με παραβατικούς, όπως οι Ρουβίκωνες, στους οποίους παραχωρεί κτήρια του δήμου για να κάνουν τις συνεδριάσεις τους.
Γενικά, το ότι στο Χαλάνδρι ηγεμονεύει εδώ και μια 6ετία περίπου ένας ακροαριστερός δήμαρχος είναι κάτι, που ειλικρινά με ξεπερνά.
Επανερχόμενος στον καταυλισμό, μετά την τελευταία αποτυχημένη απόπειρα εκκένωσής του (αν θυμάμαι καλά επί Σαμαρά), η πολιτεία απεσύρθη διακομματικά και η ανομία επιβραβεύεται καθημερινά έως σήμερα.
0 Σχόλια