Η μάχη αυτή διήρκησε από τις 16 Δεκεμβρίου 1944 μέχρι και τις 25 Ιανουαρίου 1945, και ήταν η πιο αιματηρή για τους Αμερικανούς στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Επρόκειτο για τη γερμανική αντεπίθεση εναντίον των Συμμάχων καθώς είχαν αρχίσει να καταλαμβάνουν εδάφη της Γερμανίας, με πρώτη πόλη το Άαχεν στα τέλη Οκτωβρίου 1944.
Μέχρι την ημέρα που ξεκίνησε η μάχη, οι Γερμανοί υποχωρούσαν στο Δυτικό Μέτωπο σχεδόν από τότε που δυνάμεις των Συμμάχων αποβιβάστηκαν στη Νορμανδία έξι μήνες νωρίτερα. Οι Γερμανοί σχεδίασαν και εκτέλεσαν την αντεπίθεση στη δασώδη περιοχή των Αρδεννών (Λουξεμβούργο, βόρεια Γαλλία και ανατολικό Βέλγιο) προσπαθώντας να επαναλάβουν την τακτική τους το 1940 όταν και πάλι αιφνιδίασαν τους Συμμάχους και στη συνέχεια κατέλαβαν τη Γαλλία.
Η αφίσα που καταγράφει το επεισόδιο με τον Αμερικανό καταδρομέα στη μάχη των Αρδεννών. (Πηγή: Αρχείο συγγραφέα) Παρά το γεγονός ότι το 1944 οι Σύμμαχοι υπερτερούσαν σημαντικά σε σχέση με τους Γερμανούς σε αριθμό ανδρών και δύναμη πυρός -επιπλέον είχαν κυριαρχία και στον αέρα- το σχέδιο του γερμανικού γενικού επιτελείου φαινόταν να πετυχαίνει την πρώτη εβδομάδα των επιχειρήσεων.
Οι αμερικανικές δυνάμεις που δέχθηκαν την αιχμή του δόρατος της αντεπίθεσης των Γερμανών αιφνιδιάστηκαν και αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν.
Η χειρότερη μέρα για τους Συμμάχους ήταν η 23η Δεκεμβρίου 1944 όταν οι Γερμανοί έφθασαν έξω από το χωριό Foy Notre Dame, το απώτερο σημείο της προέλασής τους στο Βέλγιο στη διάρκεια της Μάχης των Αρδεννών.
Οι κακές καιρικές συνθήκες εκείνων των ημερών, κυρίως η έντονη χιονόπτωση, βοήθησε σε μεγάλο βαθμό τους Γερμανούς αφού τα συμμαχικά αεροπλάνα είχαν καθηλωθεί και δεν μπορούσαν να επιχειρήσουν εναντίον τους.
Οι Αμερικανοί υποχωρούσαν άτακτα μέσα στα χιόνια καταδιωκόμενοι από ισχυρές δυνάμεις τεθωρακισμένων και χιλιάδες Γερμανούς πεζικάριους.
Καθώς τα αμερικανικά άρματα μάχης έφευγαν προς τα πίσω σε μία από τις διαβάσεις μέσα στο δάσος των Αρδεννών, έτυχε να περνούν δίπλα από ένα Αμερικανό καταδρομέα, ο οποίος έσκαβε ατάραχος ένα όρυγμα μέσα στο χιόνι στην άκρη της διάβασης. Δεν έδινε καμία σημασία στο χαμό που γινόταν λίγα μέτρα μακριά του από τον θόρυβο των κινητήρων των αρμάτων και τους φαντάρους που του φώναζαν να φύγει και αυτός.
-Ένας λοχίας που ήταν αρχηγός πληρώματος σ’ ένα από τα άρματα μάχης και βρισκόταν στον πύργο του τεθωρακισμένου διέταξε τον οδηγό του να σταματήσει μπροστά στον καταδρομέα προκειμένου να τον πάρουν μαζί τους.
Όταν το τανκ σταμάτησε, ο λοχίας φώναξε στον καταδρομέα να ανέβει αμέσως σε αυτό για να φύγουν πριν τους προλάβουν οι Γερμανοί. Ο καταδρομέας σήκωσε το κεφάλι του και απάντησε στον λοχία ρωτώντας τον αν ήθελε να του υποδείξει ένα ασφαλές σημείο για να καλυφθεί από τους Γερμανούς. Στην καταφατική απάντηση του λοχία, ο καταδρομέας απλά του έγνεψε να παρκάρει το τεθωρακισμένο πίσω από το όρυγμα που έσκαβε, και πρόσθεσε:
«I’m the 82nd Airborne, and this is as far as the bastards are going.” («Είμαι η 82η Αερομεταφερόμενη Μεραρχία και οι μπάσταρδοι μόνο μέχρι εδώ θα φθάσουν»)
Έτυχε να είναι ο πρώτος καταδρομέας της διάσημης αμερικανικής 82ης Αερομεταφερόμενης Μεραρχίας που συναντούσαν οι στρατιώτες που υποχωρούσαν.
Για την ιστορία, οι καταδρομείς αυτοί έπαιξαν μεγάλο ρόλο στο να συγκρατήσουν τους Γερμανούς στην περιοχή των Αρδεννών, κάτι που βοήθησε τελικά τους Συμμάχους να τους νικήσουν και έτσι να συντομεύσουν κατά πολύ τη διάρκεια του πολέμου στο Δυτικό Μέτωπο....
0 Σχόλια