Σαν σήμερα, το 1994, δολοφονείται ο Μιχάλης Βρανόπουλος, διοικητής της ΕΤΕ. Δολοφόνοι του οι Δημήτρης Κουφοντίνας και Σάββας Ξηρός. Από τύχη σώθηκε, αν και τον πυροβόλησαν επίσης, ο οδηγός του Βρανόπουλου, Νικόλαος Γρίσπος.
Δεν με εξοργίζουν οι δολοφόνοι πια.
Τους περιφρονώ βαθύτατα.
Σιχαίνομαι όμως μέσα από την ψυχή μου τους υπερασπιστές τους.
Αυτούς που δεν έχουν καν τα κότσια να πουν πως συμφωνούν με τις πράξεις τους και τις ιδέες τους και δηλώνουν τάχα πως κόπτονται για τα δικαιώματα των δολοφόνων που παραβιάζονται.
Τη στιγμή που δεν παραβιάζεται κανένα ουσιαστικό τους δικαίωμα.
Σιχάματα.
Όχι γιατί είναι υποστηρικτές των δολοφόνων, σιγά. Συνηθίσαμε.
Αλλά γιατί, ξαναλέω, δεν έχουν τα κοχόνες να το παραδεχτούν και το ρίχνουν στο δικαιωματισμό.
Λες και θα υπερασπίζονταν ποτέ τα δικαιώματα ενός χρυσαυγίτη ή του δολοφόνου της Τοπαλούδη. Σιχάματα, ξαναλέω.
Και -το χειρότερο- κότες.
Σαν αυτούς που υποστηρίζουν, που δολοφονούσαν αθώους.
0 Σχόλια